Kolekcja maszyn i narzędzi włókienniczych

Zasadniczy zrąb kolekcji jest związany z łódzkim przemysłem, a więc przede wszystkim z przerobem bawełny w drugiej połowie XIX w. i całym kolejnym stuleciu. Nasze zbiory dobrze dokumentują rozwój techniki w czterech podstawowych działach produkcji: przędzalnictwie, tkactwie, dziewiarstwie i wykończalnictwie. Można w nich znaleźć również pojedyncze maszyny bądź urządzenia poprzedzające cykle produkcji – z tzw. oddziałów przygotowawczych, w tym bardzo rzadkie, jak np. drewniana zgrzeblarka wałkowa z ok. 1850 r. firmy Platt.

Dział posiada zespół narzędzi i maszyn służących do przędzenia: od najstarszego – wrzeciona po XX-wieczną przędzarkę pneumatyczną, w zakresie tkactwa zbiór obejmuje modele krosien prehistorycznych, krosna ręczne, pierwsze XIX-wieczne krosna mechaniczne, aż do pochodzących z lat 70. XX w. krosien pneumatycznych. Najstarsze obiekty z tych kolekcji zostały zrekonstruowane.

W zakresie wykończalnictwa niezwykle interesująca i bogata, bo licząca prawie 200 eksponatów jest kolekcja klocków drukarskich, do ręcznego drukowania tkanin. Unikatowy jest zestaw maszyn służących do przygotowywania drukowania metodą moleterską.
Zbiór dotyczący dziewiarstwa reprezentują zarówno urządzenia wykorzystywane w przemysłowej produkcji, jak i małe, ręcznie poruszane maszyny dziewiarskie do działalności chałupniczej.

W ostatnich latach dość szybko poszerza się kolekcja związana z domowym wykorzystywaniem artykułów włókienniczych, a więc zbiór maszyn do szycia, żelazek czy obiektów wykorzystywanych do prania. Z pewnością unikalna jest kolekcja przyrządów metrologii włókienniczej; są wśród nich przedmioty wyjątkowo rzadkie, używane w instytutach badawczo-rozwojowych do badań właściwości fizycznych i chemicznych włókna.

Szczególną wartość dla naszych zbiorów mają także maszyny powstałe w łódzkich zakładach, jak np. krosna pochodzące z fabryki Izraela Poznańskiego, Moritza Bauera czy Freda Greenwooda.