Kolekcja Łódzkiego Parku Kultury Miejskiej

Zbiory Łódzkiego Parku Kultury Miejskiej skupiają się wokół kultury materialnej mieszkańców Łodzi ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa związanego z kulturą robotniczą mieszańców miasta. Znakomita większość eksponatów pochodzi z okresu międzywojennego, chociaż zdarzają się i takie z końca XIX i pocz. XX w. Zakres zbiorów jest rozległy – od przedmiotów zwyczajnych takich jak te niezbędne w kuchni: naczynia kuchenne i sztućce czy też przybory służące do przygotowania posiłków po elementy służące jedynie do dekoracji wnętrz – figurki porcelanowe i gipsowe, serwetki, haftowane obrusy czy też tak bardzo charakterystyczne w łódzkich domach aż do lat 70. XX w. makatki. Dużą grupę stanowią meble – wśród nich typowe, przedwojenne kredensy kuchenne i skromne szafy oraz te specjalnie obstalowywane, tworzone na zamówienie w komplecie: dwa łóżka dębowe, szafa i tremo. W kolekcji są również meble uboższe – metalowe łóżko, łóżeczko dziecięce i przedwojenny siennik oraz drewniany stołeczek tzw. ryczka.

Odrębną grupę mebli stanowią skrzynie: węglarki oraz takie do przechowywania np. ziemniaków. W grupie eksponatów służących higienie są stawiane w kuchniach szafki tzw. wodniarki, warto również wymienić umywalkę z półką na ręczniki, półkę z pojemnikami z produktami do czyszczenia, rozmaitej wielkości wiadra i miski oraz grupę eksponatów  związanych z praniem, takich jak balie, tary, itp. Niektóre eksponaty np. ryngraf z Matką Boską Piekarską świadczą o ścisłych związkach mieszkańców Łodzi ze Śląskiem. Jednak kolekcjonując zbiory zwracamy szczególną uwagę na przedmioty mające łódzką proweniencję. Należą do nich wyroby powstające w łódzkich warsztatach rzemieślniczych lub własnoręcznie tworzone przez łodzian, jak np. budzik pochodzący ze sklepu jubilerskiego J. Placka z ul. Brzezińskiej 10 czy też wykonane domowym sposobem z drutu przybory kuchenne oraz ręcznie wykonywane firanki, serwety i narzuty czy haftowane w łódzkich domach lub pracowniach hafciarskich obrusy, serwetki.