Aktualności

Kolekcja żakardów znajdująca się w zbiorach tkaniny artystycznej w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi pozwala szczegółowo prześledzić rozwój tej techniki w ciągu ostatniego stulecia. Przykład najnowszej realizacji w obszarze tkaniny żakardowej stanowi praca Alicji Bielawskiej pt. „Kiedy rzeczy znajdą swoje miejsce (zielony koc)” z 2013 roku, wykonana we współpracy z TextielLab w TextileMuseum w Tilburgu.

Tkanina inspirowana jest przedmiotem codziennego użytku jakim jest koc. Artystka najpierw stworzyła odręczny rysunek siatki, w której regularności pojawiają się błędy. Następnie praca została utkana maszynowo w wymiarach zwykłego koca. Rysunek kratki pokrywa się z siatką wątku i osnowy, ale rozjeżdża się w miejscach gdzie pojawia się odkształcenie wzoru. Błąd wprowadza iluzję przestrzenną sugerującą ruch materiału, który wydaje się falować, wybrzuszać lub zapadać. Znajomy wzór i przedmiot zaczynają rządzić się własną logiką, odrywają się od przyziemnej funkcjonalności i pozwalają na nawarstwianie się skojarzeń.

Pracę prezentujemy w witrynie na parterze budynku D od 27 listopada do 16 grudnia 2018 r.

Alicja Bielawska (ur. 1980) jest absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (2005) i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie (2009). Obecnie studiuje na Międzywydziałowych Środowiskowych Studiach Doktoranckich na ASP w Gdańsku. W 2016 roku była nominowana do nagrody Paszport Polityki w kategorii sztuk wizualnych, zaś w roku 2015 do nagrody SPOJRZENIA 2015 – Nagroda Deutsche Bank, współorganizowanej przez Zachętę – Narodową Galerię Sztuki w Warszawie. Odbyła rezydencje artystyczne w Nida Art Colony (2016) i Academie Schloss Solitude w Stuttgarcie (2014-2015).
Tworzy rysunki i rzeźby, wykorzystując w nich takie materiały jak tkaniny, metal, drewno, ceramika. Jej prace koncentrują się wokół materialnej sfery codzienności i relacji pomiędzy przedmiotami, wnętrzami a wspomnieniami, badając pogranicze między sztuką a projektowaniem oraz dotykając kwestii względności percepcji i roli pamięci. Krytycy podkreślają ludzki wymiar prac artystki – zarówno dosłownie jak i metaforycznie. Ludzka obecność według Bielawskiej jest naturalnym elementem otaczających nas przedmiotów. Pozostawiając swoje odciski palców, niedoróbki, lub komponując elementy w sposób czasowy, efemeryczny, artystka podkreśla haptyczność swoich obiektów oraz ich oddziaływanie w przestrzeni.

Zakup pracy został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.