Archiwum wystaw


ZA WOLNOŚĆ



11 listopada 2018 r. - 12 maja 2019 r.
Budynek D, I piętro

„W imię Boga za naszą i waszą wolność” to jedno z nieoficjalnych polskich mott narodowych. Jego autorstwo przypisuje się Joachimowi Lelewelowi, a w trakcie powstania listopadowego wypisywano je dwustronnie, ze znakiem czerwonego krzyża na białych sztandarach w języku polskim i rosyjskim. Projekt eksperymentalny Za Wolność został otworzony dla publiczności w Dniu Niepodległości, który jak mało innych w naszym kalendarzu nie pozwala zapomnieć, że wolność wymaga aktywnego udziału. Pytanie o stosunek do wolności jest nie tylko kluczowe w twórczości artystycznej, ale i w określeniu tożsamości. W kontekście rosnących w Europie i na świecie nastrojów nacjonalistycznych projekt odwołuje się do motto, wiedząc, że nie ma wolności bez solidarności. Wolność i przynależność były punktem wyjścia w pracy studentów przygotowujących swoje projekty w Pracowni Tkaniny Dekoracyjnej pod kierunkiem dr Dominiki Krogulskiej-Czekalskiej oraz w Pracowni Projektowania Grafiki Przestrzennej i Plakatu przy wsparciu Jakuba Stępnia Hakobo, a przedsięwzięcie, które w swej początkowej fazie pomyślane było jako prezentacja rezultatu poszukiwań, zapoczątkowało dyskusję, która wymogła otwarcie na szerszą publiczność. Pytanie postawione 11 listopada, w fabryce, w muzeum, w przestrzeni publicznej i o subiektywne uczucie o to, czym jest wolność, nie ma jednej odpowiedzi. Te, zgromadzone w ramach projektu, pokazują, że to co osobiste jest polityczne, a rzeczywistość jest wypadkową intersubiektywnej wymiany. Prace przygotowane w ramamch projektu przyjmują formę tkanin użytkowych, kocy i szali. Rezygnując z dystansu między widzem a dziełem, zastanawiamy się nad stosunkiem wartości funkcjonalnej, wymiennej, symbolicznej do znaku. Przestrzeń jest pomyślana jako miejsce spotkań, gotowe przyjąć publiczność, która - podobnie jak pierwsi zwiedzający Galerii Narodowej przy Trafalgar Square, która otworzyła drzwi w tym samym roku, w którym pierwsze włókniarki przekroczyły próg Białej Fabryki - potraktuje muzeum jako przedłużenie przestrzeni publicznej. 

W świetle nadchodzącej osobliwości, przyglądając się roli kobiet, a także zmianom kulturowym ostatnich 180 lat (od otwarcia Białej Fabryki do dziś) pytamy o trafność wczesnej krytyki ery industrialnej i rolę pracy artystycznej dziś i w dobie automatyzacji. 

Artyści:

Patrycja Adamczyk, Emilia Biernacka, Róża Biłko, Halyna Boyko, Lou Cantor, Anna Dauenhauer, Julia Dutkiewicz, Ewelina Figarska, Tomasz Frasoński, Katarzyna Grzonka, Paulina Grzybowska, Marta Jankowska, Aga Kalińska, Dominika Krogulska-Czekalska, Karolina Kuźmińska, Adam Lipman, Aleksandra Milewska, Zuzanna Milewska, Magda Miszczak, Lisa Palm, Slavs and Tatars, Jakub Stępień Hakobo, Michalina Sumińska, Anna Szalak, Igor Szwach, Weronika Walisiewicz, Marlena Wiśniewska, YGRG (Dorota Gawęka i Egle Kulbokaite) 

*lista artystów będzie rozszerzać się w czasie trwania projektu

Opiekę nad projektem objęła Józefina Chętko, działająca w Berlinie artystka, kuratorka i członkini kolektywu Lou Cantor. Główną osią zainteresowania zawiązanego w 2011 r. kolektywu artystycznego jest badanie przestrzeni intersubjektywnych. Strategia artystyczna Lou Cantor czerpie z współczesnej teorii komunikacji, gdzie medium, przekaz i znaczenie przekraczają tradycyjne granice, tworząc nowy język i znaczenia. Poszukiwania artystyczne i badania teoretyczne kolektywu znajdują swoje odbicie w serii publikacji teoretycznych "Turining Inward", "Intersubjectivity Vol. 1" i "Intersubjectivity Vol. 2" wydanych przez Sternberg Press pod redakcją artystów.

W trakcie otwarcia odbył się performens Kolektywu Elipsa.

OD/DO. Poszukujemy granicy. Zamknięci w granicach. Przekraczamy cezury czasu i zadajemy pytanie: gdzie się znajdujemy jako ludzie wolni? Czy od 1918 do 2018, od 6.00 do 22.00, od pierwszego do pierwszego – to o nas? W działaniu performatywnym otwieramy się na styki znaczeń i zatarcie granic, by stworzyć nową definicję. Wolność. Naszą osobistą – OD przymusu, DO wyboru, lecz także kolektywną, ujawniającą się we wspólnym działaniu, byciu tego dnia. Razem.

Kolektyw Elipsa – grupa artystów wywodząca się z łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Obszarem ich zainteresowań jest performans, w tym gest o określonej symbolice, wskrzeszający doświadczenie wspólnoty. Sytuacje stwarzane przez artystów są czyste w intencji, odwołują się do pierwotnej ludzkiej potrzeby bycia razem. Najciekawsze jest zawsze to, co wydarza się pomiędzy.

 

Partner projektu:

Zobacz również


Spiritbox

Wystawa jest efektem rocznych warsztatów organizowanych przez Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi wspólnie z Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.

W KRATKĘ

Robotnicza chusta stała się punktem wyjścia do stworzenia wystawy, która zainaugurowała działalność przestrzeni ekspozycyjnej w niedawno wyremontowanej willi letniskowej będącej częścią Muzeum. Jest to miejsce, które ma służyć przede wszystkim dzieciom oraz ich najbliższym – rodzicom, opiekunom, nauczycielom.

Xawery Wolski. Sploty

Xawery Wolski to artysta znany na świecie głównie dzięki swoim monumentalnym rzeźbom. Wystawa w CMWŁ prezentuje nieznane dotąd szerzej wątki twórczości artysty. Wybrane prace skupiają się wokół szeroko rozumianego tematu splatania i nawiązują do tradycyjnych technik włókienniczych, takich jak wiązanie, tkanie, sznurowanie, dzianie czy szydełkowanie.

DRUGA SKÓRA

Wystawa Druga skóra stanowi efekt międzynarodowego projektu Struktury przeplatania, tkanina jako materiał, metoda, nośnik organizowanego przez Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Szkołę Doktorską ASP im. Jana Matejki w Krakowie i Uniwersytet w Bergen — Wydział Sztuk Pięknych, Muzyki i Projektowania.

Nowy rozdział

Projekt Nowy rozdział to cykl sześciu spotkań i wizualnych prezentacji. W kolejnych odsłonach pojawiają się sylwetki dwunastu bohaterek – pisarek, projektantek, aktywistek, artystek. Wszystkie wybrały podążanie własną drogą. Dla wielu z nich ten wybór oznaczał wyjście poza kulturowo zdefiniowane role.